yer|mek |
Eski Türkçe yer- "beğenmemek, kötülemek" fiilinden evrilmiştir. |
|
yerel |
Türkiye Türkçesi yer sözcüğünden Yeni Türkçe +Al ekiyle türetilmiştir. |
|
yergi |
Türkiye Türkçesi yer- fiilinden Yeni Türkçe +gU ekiyle türetilmiştir. |
|
yerleş|mek |
Türkiye Türkçesi yer sözcüğünden Türkiye Türkçesinde +lAş- ekiyle türetilmiştir. |
|
yerleşke |
Türkiye Türkçesi yerleş- fiilinden Yeni Türkçe +gA ekiyle türetilmiştir. |
|
yesari |
Tarihçe (tespit edilen en eski Türkçe kaynak ve diğer örnekler) [ Ahmed Vefik Paşa, Lehce-ı Osmani, 1876]yesārī: [s]olak. Köken Arapça ysr kökünden gelen yasārī يَسَارِى faˁāl vezninde masdarıdır. "solak" sözcüğünden alıntıdır. Arapça sözcük Arapça yasār يسار "1. talihli, kolay, 2. sol" sözcüğünün nisbet halidir. Bu sözcük Arapça yasara يَسَرَ "rast geldi, kolay idi" fiilininEk açıklama Arapça "sol" anlamına gelen asıl sözcük şuˀm olup, "şom, uğursuz" anlamını da taşır. Yasār sözcüğünün "sol" anlamında kullanılması hüsnü tabirdir. Bu maddeye gönderenler 27.08.2015 |
|
yestehle|mek |
Bu sözcüğün kökeni belirsizdir. |
|
yeşer|mek |
Eski Türkçe yaşar- "yeşillenmek" fiilinden evrilmiştir. Eski Türkçe fiil Eski Türkçe yaş "nemli, yeşil" sözcüğünden Eski Türkçe +Ar- ekiyle türetilmiştir. |
|
yeşil |
Eski Türkçe yaşıl "yaş bitki rengi" sözcüğünden evrilmiştir. Eski Türkçe sözcük Eski Türkçe yaş "körpe, taze, nemli, yeşil" sözcüğünden Eski Türkçe +Il ekiyle türetilmiştir. |
|
yeşim |
Farsça yaşm veya yaşb يشم/يشب "değerli bir taş, yeşim" sözcüğünden alıntıdır. Farsça sözcük Eski Farsça ve Orta Farsça aynı anlama gelen yaşp sözcüğünden evrilmiştir. Bu sözcük İbranice ve Aramice/Süryanice aynı anlama gelen yaşpē יָשׁ֯פֵה sözcüğü ile eş kökenlidir. İbranice sözcük Akatça aynı anlama gelen yaşpū sözcüğü ile eş kökenlidir. |
|
yet|mek |
Eski Türkçe yét- "1. yakalamak, gücü yetmek [geçişli fiil], 2. yeter olmak [geçişsiz fiil]" fiilinden evrilmiştir. |
|