| yazman |
Türkiye Türkçesi yaz- fiilinden Yeni Türkçe +mAn ekiyle türetilmiştir. |
|
| ye|mek |
Eski Türkçe yé- veya ye- "yemek" fiilinden evrilmiştir. |
|
| yed |
Arapça ydd kökünden gelen yadd يدّ "el" sözcüğünden alıntıdır. (NOT: Arapça sözcük İbranice ve Aramice/Süryanice yd kökünden gelen yad יד "el" sözcüğü ile eş kökenlidir. Bu sözcük Akatça iddu "(sağ ve sol) yan" sözcüğü ile eş kökenlidir. ) |
|
| yed|mek |
Eski Türkçe yét- "ardında götürmek, çekerek götürmek" fiilinden evrilmiştir. |
|
| yedek |
Eski Türkçe yetgek "heybe, bohça" sözcüğünden evrilmiştir. Eski Türkçe sözcük Eski Türkçe yet- "yedeğine almak, yanında götürmek" fiilinden Eski Türkçe +(g)Ak ekiyle türetilmiştir. |
|
| yedi |
Tarihçe (tespit edilen en eski Türkçe kaynak ve diğer örnekler) Eski Türkçe: [ Orhun Yazıtları, 735]ıda taşda kalmışı kubranıp yéti yüz boldı [uzakta dışarıda kalmışı toplanıp yedi yüz oldu] Köken Eski Türkçe yéti veya yétti "7" sözcüğünden evrilmiştir. Ek açıklama Belki yedi bazlı bir sayı sisteminde "tamam” anlamında, yetmek fiilnden. Benzer sözcükler yedigen, yedinci, yedişer, yediveren, yediz Bu maddeye gönderenler 15.01.2015 |
|
| yediemin |
Arapça yadd يدّ "el" ve Arapça amīn أمين "güvenli" sözcüklerinin bileşiğidir. |
|
| yegâne |
Farsça yagāne يگانه "biricik" sözcüğünden alıntıdır. (NOT: Farsça sözcük Orta Farsça aynı anlama gelen ēkānag sözcüğü ile eş kökenlidir. ) Bu sözcük Farsça yak يك "bir" sözcüğünden +āne ekiyle türetilmiştir. |
|
| yeğ |
Eski Türkçe yég "üstün, daha iyi" sözcüğünden evrilmiştir. |
|
| yeğen |
Eski Türkçe yégen "kardeş çocuğu, torun" sözcüğünden evrilmiştir. Eski Türkçe sözcük Moğolca aynı anlama gelen cige(n) sözcüğü ile eş kökenlidir. |
|
| yeğin |
Türkiye Türkçesi yeg "üstün" sözcüğünden Türkiye Türkçesinde +(I)n ekiyle türetilmiştir. |
|
Yeradları sözlüğü
Kişi adları sözlüğü