| yankı |
Eski Türkçe yankı veya yaŋku "eko, aksi sada" sözcüğünden evrilmiştir. Eski Türkçe sözcük Eski Türkçe yan- "geri gelmek" fiilinden Eski Türkçe +gU ekiyle türetilmiştir. |
|
| yanlış |
Eski Türkçe yaŋluk "yanlış" sözcüğü ile eş kökenlidir. Eski Türkçe sözcük Eski Türkçe yaŋıl- "düz yoldan sapmak, eğrilmek, hata etmek" fiilinden Eski Türkçe +Iş ekiyle türetilmiştir. |
|
| yanpiri |
Türkiye Türkçesi yan sözcüğünden türetilmiştir. |
|
| yansı|mak |
Eski Türkçe yan- "dönmek, geri gelmek" fiilinden Yeni Türkçe +sI- ekiyle türetilmiştir. |
|
| yap|mak |
Eski Türkçe yap- "1. çatmak, sert sesle kapamak, örtmek, 2. çalmak, yapıştırmak, katmak, 3. duvar örmek" fiilinden evrilmiştir. |
|
| yapağı |
Tarihçe (tespit edilen en eski Türkçe kaynak ve diğer örnekler) Eski Türkçe: yap, yapğut [ Kaşgarî, Divan-i Lugati't-Türk, 1073]yuŋ yap: [[yün yapağı]]. Yapğut: [[minder dolgusu olarak kullanılan yün]] Kıpçakça: yapov [ Codex Cumanicus, 1303]apac jabovli altun basli ... turna [apak tüylü/yünlü, altın başlı turna] Türkiye Türkçesi: [ Dede Korkut Kitabı, 1400? yılından önce]yapağulu gökçe çemen güze kalmaz Köken Orta Türkçe yapağu "dokunmamış kaba yün, keçe" sözcüğünden evrilmiştir. Türkçe sözcük Eski Türkçe yap- "çarpmak, yapıştırmak, örtmek" fiilinden Eski Türkçe +AgU ekiyle türetilmiştir. Daha fazla bilgi için yap- maddesine bakınız. Bu maddeye gönderenler 31.12.2015 |
|
| yapay |
Türkiye Türkçesi yap- fiilinden Yeni Türkçe +(g)Ay ekiyle türetilmiştir. |
|
| yapboz |
|
|
| yapı |
Eski Türkçe yapıġ "1. çatı, bina örtüsü, 2. bina" sözcüğünden evrilmiştir. Eski Türkçe sözcük Eski Türkçe yap- "örtmek" fiilinden Eski Türkçe +I(g) ekiyle türetilmiştir. |
|
| yapıldak |
Eski Türkçe yabıtak "çıplak" sözcüğü ile eş kökenlidir. |
|
| yapıncak |
Türkiye Türkçesi yapğın veya yapğun "yapağı, keçe" sözcüğünden Türkiye Türkçesinde +çAk ekiyle türetilmiştir. |
|
Yeradları sözlüğü
Kişi adları sözlüğü