| veteriner |
~ Fr vétérinaire hayvan tabibi, veteriner ~ Lat veterinarius a.a. < Lat veterinus (ordu dilinde) at +ari° < Lat vetus, veter- yaş, yaşlı +in° |
|
| vetire |
~ Ar watīra(t) وتيرة [#wtr] patika, yol, yöntem ≈ Ar watar وتر ip |
|
| veto |
~ Lat veto «karşıyım», Roma'da halk tribun'unun senato kararını reddetme yetkisi < Lat vetare reddetmek, yasaklamak |
|
| veya |
§ Ar/Fa wa و + Ar/Fa yā يا |
|
| veyl |
~ Ar wayl ويل hayıflanma ünlemi, vay! |
|
| vezaret | ||
| vezin |
~ Ar wazn وَزن [#wzn faˁl msd.] 1. tartma, 2. denge, tartı, ölçü, özellikle şiir ölçüsü < Ar wazana وَزَن tarttı |
|
| vezir |
~ Ar wazīr وزير [#wzr faˁīl sf.] hükümdarın yardımcısı, danışman, bakan ~ OFa viçīr bir tür yönetici, yargıç (Kaynak: Widengren sf. 196)< Ave *vī-çara- yargılamak (Kaynak: Barth sf. 1438) |
|
| vezne |
~ Ar wazna(t) وزنة [#wzn faˁla(t) mr.] terazi, tartı, 100 kg. dolayında bir tartı birimi < Ar wazana وزن tarttı |
|
| veznedar |
~ Fa wazne-dār وزنه دار tartı görevlisi |
|
| vıcık |
: onom çamur sesi |
|
Yeradları sözlüğü
Kişi adları sözlüğü