| tufa1 |
< ? |
|
| tufa2 |
|
|
| tufan |
~ Ar ṭūfān طوفان [#ṭwf fuˁlān ] mitolojide sözü edilen büyük su baskını, Nuh tufanı ~ Aram ṭūphān טופן a.a. (Kaynak: Jeffery sf. 207, Jastrow sf. 525.)< Aram ṭwp טופ taşma, su basma, sel olma |
|
| tufeyli |
~ Ar ṭufaylī طفيلى [nsb.] parazit, asalak < Ar ṭufayl طفيل [fuˁayl küç.] yavrucuk, yumrucuk, ur +ī < Ar ṭifl طفل [#ṭfl] yavru |
|
| tugay |
< TTü tuğ +(g)Ay |
|
| tuğ |
ETü: [ Uyğur Kağan Yazıtı, 759] << ETü tuġ alem, sancak, mızrak ucuna takılan simge ≈ Moğ tug a.a. ≈ Çin tu a.a. Not: Doerfer II.969, Claus sf. 464 Çinceden alıntı olarak değerlendirirler ise de, Çince sözcüğün Türkçe veya Moğolcadan alıntı olması kültür tarihi açısından daha güçlü olasılıktır. Bu maddeye gönderenler: duvak, tugay (tuğgeneral), tuğra (tura) 05.03.2020 |
|
| tuğgeneral |
§ YTü tugay + TTü general |
|
| tuğla |
~ Yun toúvla τούβλα pişmiş topraktan yapılan çatı örtüsü, kiremit ~ Lat tegula [küç.] çatıcık, kiremit < Lat tegere, tect- örtmek +ul° << HAvr *(s)teg- örtmek |
|
| tuğra |
<< ETü tuġraġ «simgecik», alamet <? ETü tuġ sancak, alamet |
|
| tuğyan |
~ Ar ṭuġyān طغيان [#ṭġy fuˁlān msd.] azma, sınırları aşma, taşkınlık, isyan < Ar ṭaġā طغا azdı, taştı |
|
| tuhaf |
~ Ar tuḥaf تحف [#tḥf fuˁal çoğ.] hediyeler < Ar tuḥfa(t) تحفة [t.] hediye |
|
Yeradları sözlüğü
Kişi adları sözlüğü