| sap |
<< ETü sap bıçak veya kılıç kabzası ≈ ETü sap- delmek, sivri bir şey sokmak |
|
| sap|mak |
<< TTü sap- yoldan ayrılmak, şaşmak |
|
| sapa |
<< OTü sapa yoldan uzak < OTü *sap- +A |
|
| sapan |
< ETü sap-/sapı- şiddetle sallamak +(g)An |
|
| saparta |
~ İt sabordo gemi bordasında top atışına mahsus dikdörtgen delik < İt bordo gemi bordası |
|
| sapık | ||
| sapır |
: onom sallama ve dökülme sesi |
|
| sapla|mak |
<< ETü sapla- sap takmak < ETü sap +lA- |
|
| saplantı |
< TTü saplan- +(In)tI |
|
| sapta|mak |
<? TTü sap +dA- |
|
| sar|mak1 |
<< ETü sarı-/saru- dolamak, bürümek |
|
Yeradları sözlüğü
Kişi adları sözlüğü