sırtar|mak |
<< TTü sırtar- 1. sırtüstü dönmek, 2. sırıtmak < TTü sırt +(g)Ar- |
|
sırtı |
~ Yun sirtí(on) συρτή çekilen, sürüklenen, sürükleme oltası < Yun syrnō σύρνω çekmek, sürüklemek +ion |
|
sırtlan |
<< OTü sırtlān bir tür vahşi hayvan <? ETü sırt sırt? yele? +lAn |
|
sıska |
~ Ar istisḳā إستسقَى [#sḳy istifˁāl X msd.] 1. susama, 2. yağmur duası etme, 3. karnı su toplama, raşitizm < Ar saḳā سقا su verdi, suladı |
|
sıtma |
<< TTü isitme humma, ateşli hastalık < TTü isit-/issit- ısıtmak, ateşlemek +mA |
|
sıva |
TTü: [ Lugat-i Halimi, 1477] << TTü *sıvağ sıvanan şey < TTü sıva- +I(g) → sıva-1 Not: Aslı sıvağ olmalıdır, ancak bu biçim kaydedilmemiştir. Karş. Moğ sibar "balçık, kil, sıva", Yak sıbaχ "sıva". Benzer sözcükler: sıvacı 18.09.2017 |
|
sıva|mak1 |
<< ETü suva- 1. sulamak, 2. sıva, çamur, yağ vb. sürmek < ETü suv su +(g)A- |
|
sıva|mak2 |
< TTü sığa- kısaltmak, yen ve paça sıyırmak < ETü sıġ/sık kısa +(g)A- |
|
sıvazla|mak |
< TTü *sıvaz ? +lA- < TTü sıva- çamur, yağ vb. sürmek +Uz |
|
sıvı |
< TTü sıvık cıvık, çamur kıvamında << ETü suvık a.a. < ETü suva- sulamak, ıslatmak +Uk |
|
sıvış|mak |
<< TTü sığış- kaçışmak < TTü sığ- +Iş- |
|