meyan1 |
~ Fa būyān kokan, aromatik < Fa būy güzel koku, aroma |
|
meyan2 |
~ Fa miyān ميان orta, ara, aralık, insan beli << OFa midyān/miyān orta (≈ Ave maiḏyā-na a.a. ≈ Sans mádhya मध्य a.a. ) << HAvr *médʰi̯o-s orta (ad) |
|
meyane |
~ Fa miyāne مِيانه orta, ortadaki şey < Fa miyān orta +a |
|
meydan |
~ Ar/Fa maydān ميدان [#myd] açık yer, alan ~ OFa miḏyān/mayān orta |
|
meyhane |
~ Fa mayχāne ميخانه şarap evi |
|
meyil | ||
meymenet |
~ Ar maymana(t) ميمنة [#ymn mafˁala(t) msd.] uğur, kutluluk < Ar yamīn يمين sağ el |
|
meyus |
~ Ar mayˀūs ميؤس [#yAs mafˁūl mef.] 1. kendisinden umut kesilen şey, 2. yeis eden, umutsuz < Ar yaˀisa يئس umut kesti, umutsuzluğa düştü |
|
meyve |
~ Fa mīva/mēve ميوه a.a. << OFa mēvag a.a. (≈ Sogd məγdē a.a. ) |
|
meyyal |
~ Ar mayyāl ميّال [#myl faˁˁāl mesl.] çok eğimli, eğilimli < Ar māla مال eğildi |
|
meyyit |
~ Ar mayt/mayyit مَىت [#mwt faˁīl sf.] ölü, ölmüş < Ar māta مات öldü |
|