mütebaki |
~ Ar mutabāḳī متباقي [#bḳy mutafāˁil VI fa.] artan, kalan < Ar baḳā بَقَا kaldı |
|
mütebessim |
~ Ar mutabassim متبسّم [#bsm mutafaˁˁil V fa.] tebessüm eden, gülümseyen < Ar basama بَسَمَ gülümsedi |
|
mütecanis |
~ Ar mutacānis متجانس [#cns mutafāˁil VI fa.] tecanüs eden, türdeş < Ar cins جنس tür |
|
mütecaviz |
~ Ar mutacāwiz متجاوز [#cwz mutafāˁil VI fa.] aşan, tecavüz eden < Ar cāza جَازَ geçti, aştı |
|
mütecessis |
~ Ar mutacassis متجسّس [#css mutafaˁˁil V fa.] tecessüs eden < Ar cassa جَسَّ elle yokladı |
|
mütedeyyin |
[ Meninski, Thesaurus, 1680] ~ Ar mutadayyin متديّن [#dyn mutafaˁˁil V fa.] dindar < Ar dīn → din 22.09.2014 |
|
müteessif |
~ Ar mutaˀassif متأسِّف [#Asf mutafaˁˁil V fa.] teessüf eden, üzgün < Ar asifa أَسِفَ üzüldü, esef etti |
|
müteessir |
~ Ar mutaˀaṯṯir متأثّر [#As̠r mutafaˁˁil V fa.] teessüre kapılan, etkilenen < Ar aṯṯara أثّر [II f.] etkiledi, iz bıraktı |
|
mütefekkir |
~ Ar mutafakkir متفكِِّر [#fkr mutafaˁˁil V fa.] tefekkür eden, düşünceli < Ar fakara فَكَرَ düşündü |
|
müteferrik |
~ Ar mutafarriḳ متفرّق [#frḳ mutafaˁˁil V fa.] dağılmış, ayrışmış, ayrı, çeşitli < Ar faraḳa فرك dağıttı, ayırdı |
|
mütegallibe |
~ Ar *mutaġalliba(t) متغلّبة [#ġlb mutafaˁˁila( V fa.] üstünlük taslayan, kahr ile hüküm süren, zorba < Ar ġalaba غَلَبَ üstün idi, üstün geldi |
|