müncer |
~ Ar muncarr منجرّ [#crr munfaˁil VII fa.] bir yöne çekilen, evrilen < Ar carra جَرَّ çekti |
|
münci |
~ Ar muncī منجى [#ncw mufˁil IV fa.] kurtarıcı < Ar nacā نجا kurtuldu, güvene kavuştu |
|
mündemiç |
~ Ar mundamic مندمج [#dmc munfaˁil VII fa.] iç içe geçmiş, kompakt, şişman < Ar damaca دَمَجَ içine girdi, sokuldu |
|
münderecat |
< Ar mundaric مندرج [#drc munfaˁil VII fa.] yazılı, kayda geçirilmiş +āt < Ar daraca دَرَجَ yürüdü, ayak izi bıraktı |
|
müneccim |
~ Ar munaccim منجّم [#ncm mufaˁˁil II fa.] yıldız ilmiyle uğraşan kişi, astrolog < Ar naccama نَجَّمَ [II f.] yıldızlarla uğraştı < Ar nacm نَجْم yıldız |
|
münekkit | ||
münevver |
~ Ar munawwar منوّر [#nwr mufaˁˁal II mef.] aydınlık, ışıklı < Ar nawwara نَوَّرَ [II f.] aydınlattı < Ar nūr ışık |
|
münezzeh |
~ Ar munazzah منزّه [#nzh mufaˁˁal II mef.] arınmış, (günaha ve kire) bulaşmamış < Ar naziha نزه arındı |
|
münferit |
~ Ar munfarid منفرِد [#frd munfaˁil VII fa.] yalnızlaşmış, yalınmış, yalın, salt < Ar farada فَرَضَ yalnız idi |
|
münfesih |
~ Ar munfasiχ منفسخ [#fsχ munfaˁil VII fa.] infisah etmiş, feshedilmiş < Ar fasaχa فَسَخَ fesh etti |
|
münhal |
~ Ar munḥall منحلّ [#ḥll munfaˁil VII fa.] çözülmüş (düğüm) < Ar inḥalala إنحلل çözüldü, serbest kaldı |
|