kula |
Eski Türkçe kula "sarıya çalan at rengi" sözcüğünden evrilmiştir. Eski Türkçe sözcük Moğolca aynı anlama gelen qula sözcüğü ile eş kökenlidir. |
|
kulaç |
Eski Türkçe kulaç "kol açımı mesafesi" sözcüğünden evrilmiştir. Eski Türkçe sözcük Eski Türkçe kol aç sözcüğünden evrilmiş olabilir; ancak bu kesin değildir. |
|
kulak |
Eski Türkçe kulkak veya kulġak "kulak, işitme organı" sözcüğünden evrilmiştir. |
|
kulampara |
Farsça ġulām-bāre هغلامباره "oğlan düşkünü, oğlancı" deyiminden alıntıdır. Farsça deyim Arapça ġulām غلام "oğlan, uşak" ve Farsça +bāre باره "düşkün, tutkun" sözcüklerinin bileşiğidir. |
|
kule |
Arapça ḳll kökünden gelen ḳulla(t) قلّة "zirve, doruk" sözcüğünden alıntıdır. Arapça sözcük Arapça ḳalla قلّ "yükseltti, kaldırdı" fiilinin fuˁla(t) vezninde ismi merresidir. |
|
kulis |
Tarihçe (tespit edilen en eski Türkçe kaynak ve diğer örnekler) [ Mehmed Bahaeddin (Toven), Yeni Türkçe Lugat, 1924]kulis: Tiyatroda sahnenin gerisinde bulunan kısım. Köken Fransızca coulisse "asansör boşluğu, tiyatroda dekorun hızla indirilmesini sağlayan şaft, tiyatroda perde arkası" sözcüğünden alıntıdır. Fransızca sözcük Fransızca coulis "akışkan, akıntı" sözcüğünden türetilmiştir. Bu sözcük Fransızca couler "akmak" fiilinden türetilmiştir. Fransızca fiil Latince colare "(bir delikten) akmak, elekten geçmek" fiilinden evrilmiştir. Latince fiil Latince colum "elek" sözcüğünün isimden türetilmiş fiilidir. Bu maddeye gönderenler 30.09.2017 |
|
kullan|mak |
Eski Türkçe kul "hizmetçi, köle" sözcüğünden Türkiye Türkçesinde +lAn- ekiyle türetilmiştir. |
|
kullukçu |
Türkiye Türkçesi kulluk "köle, hizmetkâr" sözcüğünden Türkiye Türkçesinde +çI ekiyle türetilmiştir. |
|
kulp |
Arapça ḳlb kökünden gelen ḳulb قُلْب "halka, bilezik" sözcüğünden alıntıdır. Arapça sözcük Arapça ḳalaba قَلَبَ "döndürdü, çevirdi, eğirdi" fiilinin fuˁl vezninde türevidir. |
|
kuluçka |
Bulgarca kloçka клочка "tavuğun yumurtaya yatması" sözcüğünden alıntıdır. (Kaynak: Berneker Slav. Etym. W. I.521) Bulgarca sözcük bir sözcükten türetilmiştir. |
|
kulun |
Eski Türkçe kulun "at yavrusu" sözcüğünden evrilmiştir. |
|