kubur |
~ Ar ḳubūr قبور [#ḳbr fuˁūl çoğ.] çukurlar, mezarlar < Ar ḳabr قبر [t.] çukur, mezar |
|
kucak |
< TTü kuç kucak +Ak ≈ ETü kuç- kucaklamak, sevişmek |
|
kuçu kuçu |
< çoc |
|
kudret |
~ Ar ḳudra(t) قُدرة [#ḳdr fuˁla(t) mr.] güç, iktidar < Ar ḳadara قَدَرَ ölçüştü, güçü yetti |
|
kudur|mak |
<< ETü kutur- delirmek (<< ETü *kuturi- ) < ETü kutuz deli +I- |
|
kuduz |
ETü: [ Kaşgarî, Divan-i Lugati't-Türk, 1073] << ETü kutuz deli ≈ ETü kut baht, tanrısal rahmet → kut Not: Anlam evrimi için karş. Fr grâce "tanrısal rahmet, baht" > gracieux "deli". • Moğ kutuġ (a.a.) Türkçeden alıntı olmalıdır. Bu maddeye gönderenler: kudur- 24.08.2017 |
|
kudüm |
~ Ar ḳudm قُدْم [#ḳdm fuˁl msd.] önden gitme, öncelik / Ar ḳudum قُدُم [fuˁul ] önde giden < Ar ḳadama قَدَمَ önden gitti |
|
kudüs |
~ Ar ḳuds قُدْس [#ḳds] 1. kutsallık, kudsiyet, 2. kutsanmış şey veya yer, harim (< Ar ḳadusa قَدُسَ kutsal idi, kutsandı ) ~ Aram ḳədūşā קְדוּשָׁא kutsallık, arınma, kutsal yer, harim ≈ Akad ḳadāşu ritüel arınma ☼ (İlk kullanım: ) |
|
kûfi |
~ Ar kūfī كوفى [nsb.] Kûfe'ye özgü, bir hat uslubu < öz Kūfa ͭ كوفة Irak'ta bir kent, Kûfe +ī |
|
kuğu |
<< ETü kuġu kuş a.a. |
|
kuka1 |
~ Yun kukía κουκία [çoğ.] < Yun kúkion κουκίον [küç.] bakla tanesi < EYun kókkos κόκκος tane, çekirdek, çam fıstığı, nar tanesi +ion |
|