| kayın1 |
<< ETü kadın zevcenin babası veya ailesi <? ETü kat- eklemek, karmak +In |
|
| kayın2 |
<< ETü kadıŋ kayın ağacı, fagus |
|
| kayınço |
<< TTü kayın eçü § TTü kayın evlilik yoluyla akraba + TTü eçü ağabey |
|
| kayıntı |
<? TTü kay- +(In)tI |
|
| kayıp |
~ Ar ġayb غَيْب [#ġyb faˁl msd.] kaybolma, yitme < Ar ġāba غَابَ yok idi, kayıp idi, kayboldu |
|
| kayır|mak |
ETü: [ Uygurca Maniheist metinler, <900] << ETü kadġur- kaygılanmak, ilgilenmek < ETü *kad- dönmek, yönelmek +(g)Ur- → kay- Benzer sözcükler: kayırılmak, kayırtmak Bu maddeye gönderenler: kayra 04.10.2017 |
|
| kayısı |
~ Ar ḳaysī قَيْسِى [#ḳys] zerdalinin iyi ve iri cinsi < Ar ḳays قيس kıyaslama, ölçme +ī |
|
| kayış |
<< ETü koġuş tabaklanmış? deri ≈? ETü koġuş içi boş şey, oyuk |
|
| kayıt |
~ Ar ḳayd قَيْد [#ḳyd faˁl msd.] 1. bağlama, (mec.) yazıya bağlama, 2. bağ, ayak bağı, 3. koşul, 4. yazıya bağlanmış belge < Ar ḳāda قَادَ bağladı |
|
| kaykay |
|
|
| kaykıl|mak |
< TTü kayık- dönmek, sapmak +Il- < ETü kay- dönmek +ik° |
|
Yeradları sözlüğü
Kişi adları sözlüğü