kıtlama |
<< TTü kırtlama kemirme < onom kırt kemirme ve ısırma sesi |
|
kıvam |
~ Ar ḳiwām قوام [#ḳwm fiˁāl msd.] bir arada durma, mukavemet, konsistans < Ar ḳāma قام durdu |
|
kıvan|mak |
< ETü kıb kut, saadet, baht +(g)An- |
|
kıvanç |
< TTü kıvan- +(In)ç |
|
kıvılcım |
< TTü kığılça- kıvılcımlanmak +Im < onom kığıl kığıl kıvılcımlanma anlatan söz |
|
kıvır|mak |
OTü: [ anon., Mukaddimetü'l-Edeb terc., y. 1300] < OTü kıvur- bükmek, burmak Not: TTü kıvır, kıvıl, kıpır ve kımıl deyimleri benzer anlam ifade eder. Benzer sözcükler: kıvır kıvır, kıvır zıvır, kıvırtmak, kıvrık, kıvrılmak, kıvrım, kıvrıntı Bu maddeye gönderenler: ıvır zıvır, kırış-, kıvırcık, kıvrak, kıvran- 18.09.2017 |
|
kıvırcık |
< TTü kıvır kırışık, buruşuk +çUk |
|
kıvrak |
<< OTü-KT kıvrak kıvrık, kıvırcık < OTü kıvur- bükmek, buruşturmak, kıvırmak +(g)Ak |
|
kıvran|mak |
< TTü kıvra- kıvrılmak, buruşmak +In- |
|
kıy|mak |
<< ETü kıy- (bıçak veya başka aletle) kesmek, bedensel ceza vermek << ETü kıd- kesmek |
|
kıyafet |
~ Ar ḳiyāfa(t) قيافة [#ḳyf fiˁāla(t) msd.] 1. kılık, dış görünüm, 2. kişinin görüntüsünden hangi aile veya aşirete mensup olduğunu anlama ilmi, 3. bir kavim veya aşirete özgü giyim tarzı |
|