| kış1 |
<< ETü kış soğuk mevsim |
|
| kış2 |
: ünl kovma ünlemi |
|
| kışır |
~ Ar ḳişr قِشْر [#ḳşr] kabuk < Ar ḳaşara قَشَرَ kabuk soydu |
|
| kışkırt|mak |
<< OTü kışkır-/ġıjġır- haykırmak, çığlık atmak |
|
| kışla |
<< ETü kışlaġ/kışlak kışlama yeri < ETü kışla- +I(g) < ETü kış +lA- |
|
| kıt |
TTü: kızlık "kıtlık" [ Erzurumlu Darir, Kıssa-i Yusuf terc., <1377] ~ Ar ḳaḥṭ قحط [#ḳḥṭ faˁl msd.] kıtlık, kuraklık < Ar ḳaḥaṭa قَحَطَ kıtlık oldu → kaht Not: 16. yy'dan itibaren ETü ve erken TTü kız (a.a.) sözcüğünün yerini almıştır. O döneme dek yaygın olan TTü kızlık ("kıtlık, kuraklık") yerine ḳaḥṭlık (a.a.) yaygınlaşır. Benzer sözcükler: kıt kanaat, kıtlaşmak, kıtlık Bu maddeye gönderenler: gıdım gıdım 21.09.2021 |
|
| kıta |
~ Ar ḳiṭˁa(t) قِطْعة [#ḳṭˁ fiˁla(t) mr.] bölük, kısım, kesim, askeri birlik, coğrafyada kıta, şiirde bölük, paragraf < Ar ḳaṭaˁa قَطَعَ kesti |
|
| kıtal |
~ Ar ḳitāl قِتَال [#ḳtl fiˁāl msd.] mukatele (öldürüşme), katliam (toplu öldürme) < Ar ḳatala قَتَلَ öldürdü |
|
| kıtık |
<< TTü kırtık kırpıntı < TTü kırt-/kırp-/kırk- yün kesmek +Uk |
|
| kıtıpiyos |
~ Yun kato pión κατώ πιόν düşük nitelikli, değersiz § Yun kato κατώ aşağı, alçak, düşük + Yun pión πιόν nitelik, kimlik (< Yun piós πιός kim ) |
|
| kıtır |
: onom gevrek nesne sesi, kesme sesi |
|
Yeradları sözlüğü
Kişi adları sözlüğü