| izbandut |
İtalyanca sbandito "sürgüne veya ağır cezaya mahkûm edilmiş kimse, forsa, hükümlü" sözcüğünden alıntıdır. İtalyanca sözcük İtalyanca sbandire "aforoz etmek, sürgün etmek" fiilinden türetilmiştir. Bu sözcük Geç Latince aynı anlama gelen yazılı örneği bulunmayan *exbandire fiilinden evrilmiştir. Geç Latince fiil Germence yazılı örneği bulunmayan *bandan "yargılamak" fiilinden e(x)+ önekiyle türetilmiştir. |
|
| izbarço |
Venedikçe sbalzo "bir çeşit gemici düğümü" sözcüğünden alıntıdır. (Kaynak: Kahane & Tietze, The Lingua Franca in the Levant sf. §571.) (NOT: Venedikçe sözcük İtalyanca aynı anlama gelen balzo sözcüğü ile eş kökenlidir. ) Bu sözcük Latince balteus "kemer, özellikle kılıç taşıma kemeri" sözcüğünden evrilmiştir. |
|
| izbe |
Rusça ve Bulg izba изба "köylü kulübesi, hücre" sözcüğünden alıntıdır. Rusça sözcük Eski Slavca istba "oda, hücre" sözcüğünden evrilmiştir. Bu sözcük Geç Latince yazılı örneği bulunmayan *istuba "şömine" biçiminden alıntıdır. (Kaynak: Rick Derksen, Etym. Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon sf. 215) |
|
| izci |
Türkiye Türkçesi iz sözcüğünden Türkiye Türkçesinde +çI ekiyle türetilmiştir. |
|
| izdiham |
Arapça zḥm kökünden gelen izdiḥām إزدحام "sıkma, sıkışma, kalabalık etme, zahmet" sözcüğünden alıntıdır. Arapça sözcük Arapça zaḥama زحم "sıktı, sıkıştırdı, kalabalık etti" fiilinin iftiˁāl vezninde (VIII) masdarıdır. |
|
| izdivaç |
Tarihçe (tespit edilen en eski Türkçe kaynak ve diğer örnekler) [ Sinan Paşa, Tazarru'nâme, 1482]ol ābā-i kirāmın bu ummehāt-i ˁizām ile izdivācı [o yüce ataların bu saygıdeğer analarla evliliği] vāsıtası-ile Köken Arapça zwc kökünden gelen izdiwāc إزدواج "eşleşme, evlenme" sözcüğünden alıntıdır. Arapça sözcük Arapça zawc زَوْج "eş" sözcüğünün iftiˁāl vezninde (VIII) masdarıdır. Daha fazla bilgi için zevç maddesine bakınız. Ek açıklama Arapça iftiˁāl vezninde /z/den sonra /t/ > /d/ ötümlüleşmesi görülür. Benzer sözcükler dest-i izdivaç 28.07.2015 |
|
| izdüşüm |
|
|
| izhar |
Arapça ẓhr kökünden gelen iẓhār إظهار "görünür kılma, gösterme" sözcüğünden alıntıdır. Arapça sözcük Arapça ẓahara ظَهَرَ "belirdi, göründü" fiilinin ifˁāl vezninde (IV) masdarıdır. |
|
| izin |
Arapça Aḏn kökünden gelen iḏn إذن "kulak verme, bir dileği kabul etme" sözcüğünden alıntıdır. Arapça sözcük Arapça aḏina أذن "dinledi, kulak verdi" fiilinin fiˁl vezninde masdarıdır. Bu sözcük Arapça uḏn اذن "kulak" sözcüğünden türetilmiştir. (NOT: Arapça sözcük Aramice/Süryanice aynı anlama gelen ˀednā אדנא sözcüğü ile eş kökenlidir. Aramice/Süryanice sözcük Akatça aynı anlama gelen uznu sözcüğü ile eş kökenlidir. ) |
|
| izle|mek |
Eski Türkçe iz sözcüğünden Türkiye Türkçesinde +lA- ekiyle türetilmiştir. |
|
| izlek |
Türkiye Türkçesi izle- fiilinden Yeni Türkçe +Uk ekiyle türetilmiştir. |
|
Yeradları sözlüğü
Kişi adları sözlüğü