irşat |
~ Ar irşād إرشاد [#rşd ifˁāl IV msd.] yol gösterme < Ar raşada رَشَدَ doğru yola gitti |
|
irtibat |
~ Ar irtibāṭ إرتباط [#rbṭ iftiˁāl VIII msd.] bağlantılı olma, bağlantı < Ar rabaṭa ربط bağladı |
|
irtica |
~ Ar *irticāˁ إرتجاع [#rcˁ iftiˁāl VIII msd.] < Ar racaˁa رَجَعَ rücu etti, geri geldi |
|
irtical |
~ Ar irticāl إرتجال [#rcl iftiˁāl VIII msd.] doğaçlama şiir okuma, hazırlıksız şiir söyleme < Ar ricl رجل 1. ayak, 2. şiirde vezin birimi, ayak |
|
irtidat |
~ Ar irtidād إرتداد [#rdd iftiˁāl VIII msd.] dinden dönme < Ar radda ردّ geri çevirdi |
|
irtifa | ||
irtifak |
~ Ar *irtifāḳ إرتفاق [#rfḳ iftiˁāl VIII msd.] < Ar rafaḳa رفق eşlik etti |
|
irtihal |
~ Ar irtiḥāl إرتحال [#rḥl iftiˁāl VIII msd.] 1. yolculuğa çıkma, 2. ölme < Ar raḥala رَحَلَ göçtü, yola çıktı |
|
irtikâp |
~ Ar irtikāb إرتكاب [#rkb iftiˁāl VIII msd.] (ağır bir şeyi) üstüne alma, (suç) işleme veya üstlenme, (tavır) gösterme < Ar rakaba رَكَبَ üstüne bindi |
|
irtişa |
~ Ar irtişāˀ إرتشاء [#rşw iftiˁāl VIII msd.] rüşvet alma < Ar raşā رشا rüşvet verdi |
|
is |
<< ETü ış duman kokusu, duman izi < ETü ıdı-/yıdı- pis kokmak +Iş |
|