irtidat |
~ Ar irtidād إرتداد [#rdd iftiˁāl VIII msd.] dinden dönme < Ar radda ردّ geri çevirdi |
|
irtifa |
~ Ar irtifāˁ إرتفاع [#rfˁ iftiˁāl VIII msd.] yüksekte olma, yükseklik < Ar rafaˁa رفع yükseltti |
|
irtifak |
~ Ar *irtifāḳ إرتفاق [#rfḳ iftiˁāl VIII msd.] < Ar rafaḳa رفق eşlik etti |
|
irtihal |
~ Ar irtiḥāl إرتحال [#rḥl iftiˁāl VIII msd.] 1. yolculuğa çıkma, 2. ölme < Ar raḥala رَحَلَ göçtü, yola çıktı |
|
irtikâp |
~ Ar irtikāb إرتكاب [#rkb iftiˁāl VIII msd.] (ağır bir şeyi) üstüne alma, (suç) işleme veya üstlenme, (tavır) gösterme < Ar rakaba رَكَبَ üstüne bindi |
|
irtişa | ||
is |
<< ETü ış duman kokusu, duman izi < ETü ıdı-/yıdı- pis kokmak +Iş |
|
isabet |
~ Ar iṣāba(t) إصابة [#ṣwb ifˁāla(t) IV msd.] yerini bulma, rast gelme < Ar ṣāba صاب hedefi buldu, yerinde ve uygun idi |
|
isale |
~ Ar isāla(t) إسالة [#syl ifˁāla(t) IV msd.] akıtma < Ar sāla سال aktı |
|
ishal |
~ Ar ishāl إسهال [#shl ifˁāl IV msd.] 1. yumuşatma, gevşetme, kolaylama, 2. bağırsakları gevşetme < Ar sahala سَهَلَ yumuşadı, gevşedi, akıcı hale geldi |
|
isilik |
<< ETü isiglik sıcaklık, hararet < ETü isig sıcak +lIk |
|