insan
| inkişaf |
~ Ar inkişāf إنكشاف [#kşf infiˁāl VII msd.] (çiçek) açma, açığa çıkma, kuvveden fiile geçme < Ar kaşafa كشف açtı, buldu |
|
| inle|mek |
< onom iŋ/iŋil inleme sesi +lA- |
|
| inovasyon |
~ Fr/İng innovation yenilik, icat < Lat innovare [den.] yenilemek +()tion < Lat in+1 novus yeni < HAvr *newo- a.a. |
|
| input |
~ İng input 1. içine katmak, eklemek (fiil) 2. katkı, girdi (ad) < İng in+1 put koymak |
|
| insaf |
~ Ar inṣāf إنصاف [#nṣf ifˁāl IV msd.] adalet, yargıda ölçülü olma < Ar naṣafa نصف yardı, yarım etti |
|
| insan |
[ Aşık Paşa, Garib-name, 1330] ~ Ar insān إنسان [#Ans] insanlık, insan soyu < Ar ins إنس tek bir kişi, insan (≈ Aram ināş/īnəşā אִינָשׂ [#nş] insan ≈ İbr enōş אנוש [#nş] a.a. ≈ Akad nişu halk, kavim ) Not: Arapça ismin Ar uns "evcil olma, ünsiyet" fiili ile anlam ilişkisi ilgi çekicidir. • Arapçada kollektif isim niteliğini koruyan insān sözcüğü Türkçede en eski devirden beri "tekil kişi" anlamında da kullanılmıştır. Benzer sözcükler: gayrıinsani, insanca, insani, insanımsı, insaniyet, insanlaşmak, insansı, insanüstü Bu maddeye gönderenler: in cin, insancıl, nas1, nisa (müennes, nisvan, salihatı nisvan), ünsiyet (munis) 24.04.2015 |
|
| insancıl |
< TTü insan +çIl |
|
| insektisit |
~ Fr/İng insecticide böcek öldüren § Lat insectum eklembacaklı < Lat in+1 secari kesmek, bölmek ) + Lat +cidus öldüren |
|
| insert |
~ İng insert araya sokulmuş şey, araya sokma < Lat inserere a.a. +()t° < Lat in+1 serere, sert- dizmek, sıralamak |
|
| insicam |
~ Ar insicām إنسجام [#scm infiˁāl VII msd.] (su) dökülme, dilde akıcılık < Ar sacama سجم aktı, akıttı, döktü |
|
| insiyak |
~ Ar insiyāḳ إنسياق [#swḳ infiˁāl VII msd.] güdülme, iradesi dışında hareket etme < Ar sāḳa sevk etti, güttü |
|