infirat |
~ Ar infirād إنفراد [#frd infiˁāl VII msd.] yalnızlaşma, tek kalma < Ar farada فَرَدَ yalnız idi |
|
infisah |
~ Ar infisāχ إنفساخ [#fsχ infiˁāl VII msd.] sakatlanma, çürüme, dağılma < Ar fasaχa فَسَخَ sakatladı |
|
infisal |
~ Ar infiṣāl إنفصال [#fṣl infiˁāl VII msd.] ayrılma, ayrışma, bölünme < Ar faṣala فَصَلَ ayırdı |
|
infra+ |
~ Fr/İng infra+ [bileşik adlarda] alt, aşağı ~ Lat infra (edat ve fiil öneki) a.a. << HAvr *h₁n̥dʰér-o-s (*n̥dʰér-o-s) alt |
|
İngiltere |
~ Lat Inglae terra Avrupa'da bir ülke § Lat Inglae Angl halkı, 5. yy'da Britanya'yı istila eden bir Cermen kavmi + Lat terra toprak, ülke |
|
inha | ||
inhibe |
~ Fr inhiber engellemek ~ Lat inhibēre hapsetmek, tutmak, durdurmak < Lat in+1 habēre sahip olmak, elde etmek, almak |
|
inhidam |
~ Ar inhidām إنهدام [#hdm infiˁāl VII msd.] yıkılma, harap olma < Ar hadama هدم yıktı |
|
inhilal |
~ Ar inḥilāl إنحلال [#ḥll infiˁāl VII msd.] ayrışma, çözülme < Ar ḥalla حلّ çözdü |
|
inhiraf |
~ Ar inḥirāf إنحراف [#ḥrf infiˁāl VII msd.] sapma, rotadan uzaklaşma < Ar ḥarrafa حرّف [II f.] tahrif etti, bozdu |
|
inhisar |
~ Ar inḥiṣār إنحصار [#ḥṣr infiˁāl VII msd.] yasaklanma, sınırlandırılma < Ar ḥaṣara حصر etrafını çitle çevirdi, kuşattı |
|