| iş |
<< ETü īş ediş, çalışma |
|
| işaret |
~ Ar işāra(t) إشارة [#şwr ifˁāla(t) IV msd.] gösterme, belirti, alamet, nişan < Ar şāra سَارَ gösterdi |
|
| işbu |
<< TTü uşbu/üşbu < ETü üş/uş işte (işaret zarfı) |
|
| işe|mek |
<? TTü iş a.a. +(g)A- |
|
| işgal |
~ Ar işġāl إشغال [#şġl ifˁāl IV msd.] uğraştırma, oyalama < Ar şaġala شغل (bir işle) uğraştı |
|
| işgüzar | ||
| işit|mek |
<< ETü éşit-/éşid- (kulak) duymak |
|
| işitsel |
< TTü işit- +sAl |
|
| işkembe |
~ Fa işkanbe/şikanbe إشكنبه/شكنبه mide, özellikle hayvan midesi < Fa şikam/şikanb شكم/شكنب karın, mide +a << OFa aşkanb a.a. |
|
| işkence |
~ Fa şikanca/işkance إشكنجه/شكنجه 1. ezgi, mekanik pres, 2. eziyet, zahmet < Fa şikastan, şikan- شكستن, شكن kırmak, ezmek |
|
| işkil |
~ Ar işkāl/aşkāl إشكال/أشكال [#şkl afˁāl çoğ.] karışık ve muğlak şeyler, müşkilat < Ar şakl شكل engel, belirsizlik, anlaşılmazlık, zorluk < Ar şakala شكل ket vurdu |
|
Yeradları sözlüğü
Kişi adları sözlüğü