halka

• Kompakt görünüm
• İzahlı görünüm

~ Ar ḥalīm حليم z [#ḥlm faˁīl sf.] yumuşak huylu < Ar ḥaluma حَلُمَ zyumuşadı

~ Ar χāliṣ خالص z [#χlṣ fāˁil fa.] arı, saf, temiz < Ar χalaṣa خلص zarındı, kurtuldu

< Ar χalīṭ خليط z [#χlṭ faˁīl sf.] karışık < Ar χalaṭa خَلَطَ zkarıştırdı

~ Ar χalḳ خلق z [#χlḳ] herhangi bir insan topluluğu, ahali ≈ Aram χelḳā חֶלְקָא z [#χlḳ] pay, bölük, kısım < Aram χālaḳ חלק zpay etmek, bölmek

~ Ar χalḳ خلق z [#χlḳ faˁl msd.] yaratma, yaratış < Ar χalaḳa خلق zyarattı ≈ Aram χālaḳ חלק z [#χlḳ] pay etme, düzeltme, düzenleme

~ Ar ḥallāc حلّاج z [#ḥlc faˁˁāl mesl.] pamuk atıcı < Ar ḥalaca حلج zözel değneği ile pamuk attı (Kaynak: Lane sf. I.626)

~ Fr halogène 1. kimyada klor ve benzeri elementler grubu, 2. bu gruptan gazları kullanan lamba ☼ (İlk kullanım: Jakob Berzelius, İsv. kimyacı (1779-1848).) § EYun ʰáls, halo- ἁλς, ἁλο- ztuz (<< HAvr *séh₂ls (*sā́ls) a.a. ) + EYun genḗs, genēt- γενής, γενητ- zdoğuran

~ Ar χalṭ/χilṭ خَلْط z [#χlṭ faˁl msd.] 1. karışım, karıştırma, 2. eski tıpta insan bünyesini belirleyen dört maddenin her biri < Ar χalaṭa خَلَطَ zkardı

~ Fr haltère/haltéres spor amacıyla kaldırılan ağırlık << OLat halteres a.a. ~ EYun ʰaltḗres ἁλτήρες za.a. < EYun ʰallomai, ʰalto- ἅλλομαι zsıçramak, ani hareketle kalkmak

~ İng halter 1. hayvan veya insan boynuna takılan ip, koşum, yular, 2. giyside ip şeklinde boyun askısı << Eİng hælfter a.a. < Ger *halb- tutmak, iki şeyi birbirine bağlamak