halita

• Kompakt görünüm
• İzahlı görünüm

§ Ar ḥāl حال zdurum + Ar ḥāḍir حاضر zşimdiki

~ Ar χāliḳ خالق z [#χlḳ fāˁil fa.] yaratan, Allahın sıfatlarından biri < Ar χalaḳa خلق zyarattı

~ Ar ḥalīla(t) حَلِيلَةُ z [#ḥll faˁīla(t) sf. fem.] zevce < Ar ḥalīl حَلِيلُ z [faˁīl ] nikahlı kişi, zevç < Ar ḥalla حلّ z1. çözdü, ihramdan çıktı, 2. nikahladı

~ Ar ḥalīm حليم z [#ḥlm faˁīl sf.] yumuşak huylu < Ar ḥaluma حَلُمَ zyumuşadı

~ Ar χāliṣ خالص z [#χlṣ fāˁil fa.] arı, saf, temiz < Ar χalaṣa خلص zarındı, kurtuldu

~ Ar χalḳ خلق z [#χlḳ] herhangi bir insan topluluğu, ahali ≈ Aram χelḳā חֶלְקָא z [#χlḳ] pay, bölük, kısım < Aram χālaḳ חלק zpay etmek, bölmek

~ Ar χalḳ خلق z [#χlḳ faˁl msd.] yaratma, yaratış < Ar χalaḳa خلق zyarattı ≈ Aram χālaḳ חלק z [#χlḳ] pay etme, düzeltme, düzenleme

~ Ar ḥalḳa(t) حلقة z [#ḥlḳ faˁla(t) mr.] yüzük, halka, zincir baklası

~ Ar ḥallāc حلّاج z [#ḥlc faˁˁāl mesl.] pamuk atıcı < Ar ḥalaca حلج zözel değneği ile pamuk attı (Kaynak: Lane sf. I.626)

~ Fr halogène 1. kimyada klor ve benzeri elementler grubu, 2. bu gruptan gazları kullanan lamba ☼ (İlk kullanım: Jakob Berzelius, İsv. kimyacı (1779-1848).) § EYun ʰáls, halo- ἁλς, ἁλο- ztuz (<< HAvr *séh₂ls (*sā́ls) a.a. ) + EYun genḗs, genēt- γενής, γενητ- zdoğuran