halüsinasyon

• Kompakt görünüm
• İzahlı görünüm

~ Fr halogène 1. kimyada klor ve benzeri elementler grubu, 2. bu gruptan gazları kullanan lamba ☼ (İlk kullanım: Jakob Berzelius, İsv. kimyacı (1779-1848).) § EYun ʰáls, halo- ἁλς, ἁλο- ztuz (<< HAvr *séh₂ls (*sā́ls) a.a. ) + EYun genḗs, genēt- γενής, γενητ- zdoğuran

~ Ar χalṭ/χilṭ خَلْط z [#χlṭ faˁl msd.] 1. karışım, karıştırma, 2. eski tıpta insan bünyesini belirleyen dört maddenin her biri < Ar χalaṭa خَلَطَ zkardı

~ Fr haltère/haltéres spor amacıyla kaldırılan ağırlık << OLat halteres a.a. ~ EYun ʰaltḗres ἁλτήρες za.a. < EYun ʰallomai, ʰalto- ἅλλομαι zsıçramak, ani hareketle kalkmak

~ İng halter 1. hayvan veya insan boynuna takılan ip, koşum, yular, 2. giyside ip şeklinde boyun askısı << Eİng hælfter a.a. < Ger *halb- tutmak, iki şeyi birbirine bağlamak

~ Ar χalwa(t) خلوة z [#χlw faˁla(t) msd.] yalnızlık, tenhalık, inziva yeri < Ar χalā خلا zyalnız idi, inzivaya çekildi

<< TTü χām aχlad olgunlaşmamış yaban armudu

~ Fa χām خام z1. pişmemiş, çiğ, 2. olgunlaşmamış

: onom yeme veya yutma sesi

~ Fr hamac iki ağaç arasına gerilen salıncaklı yatak ~ İsp hamaca/hamaque a.a. ☼ (İlk kullanım: 1526 Gonzalo Fernández de Oviedo, İsp. tarihçi.) ~ Taino hamaka a.a.