| hır |
: onom gırtlak sesi, tehdit ve kavga sesi |
|
| hırbo |
≈ Kürd xirbo kaba, terbiyesiz kimse |
|
| hırçın |
~ Erm xırdçan խրտչան kavgacı, kolay öfkelenen < Erm xırdçil խրտչիլ öfkelenmek (Kaynak: DankoffALT sf. ) |
|
| hırdavat |
< Fa χōrde خورده yenmiş şey, yemek artığı, kırıntı, döküntü |
|
| Hıristiyan |
~ Yun χristianós χριστιανός Mesih dinine mensup < EYun χrīstós χρīστός [pp.] (kutsal yağla) meshedilmiş olan, Mesih < EYun χrīō χρīω yağla ovmak, meshetmek << HAvr *gʰrēi̯- ovmak |
|
| hırka |
[ Aşık Paşa, Garib-name, 1330] ~ Ar χirḳa(t) خِرْقة [#χrḳ fiˁla(t) mr.] kafa ve kol delikleri olan üstlük, özellikle derviş giysisi < Ar χaraḳa خَرَقَ yırttı, deldi → harika 24.04.2015 |
|
| hırpala|mak |
<? TTü hırpani perişan kılıklı |
|
| hırpani |
<? Ar χiribbān خربان [#χrb] harap, yıkıma uğramış (Kaynak: Lane sf. 2.716.)< Ar χaraba خرب harap oldu |
|
| hırs |
~ Ar ḥirṣ حرص [#ḥrṣ fiˁl ] şiddetli ve bencil istek, arzu < Ar ḥaraṣa حَرَصَ şiddetle arzuladı |
|
| hırsız |
<< TTü χayırsız hayırsız, uğursuz < Ar χayr +sIz |
|
| hırt |
< ? |
|
Yeradları sözlüğü
Kişi adları sözlüğü