gedik

• Kompakt görünüm
• İzahlı görünüm

KTü: [ Ebu Hayyan, Kitabu'l-İdrak, 1312]
kedük [[çentik, 'keddi' fiilinden gelir]] TTü: gedmek "delmek" [ Kul Mes'ud, Kelile ve Dimne terc., <1347]
bir gezden ol su çıkar gider, pes ol χavż gedilür, anuŋ tāmlığı kalmaz. TTü: [ Meninski, Thesaurus, 1680]
gedük: Rima, fissura [delik, oyuk]. Item statio in acie & stipendium militare [safta bir askerin yeri, asker maaşı] TTü: gedikli [ TDK, Türkçe Sözlük, 1. Baskı, 1945]
gedikli: (...) 2. Her zaman olan, daimî. 3. Bir yerle veya işle ilgisini sürüp götüren kimse. 4. Orduda veya donanmada temelli kalan erbaş.

<< OTü gedük kazılmış veya oyulmuş şey << ETü kert-/ket- oymak, çentmek +Uk

→ gez

Not: Karş. ETü ketmen "kazma". • Yeniçeri ıstılahında "emektar askerlere tanınan ticari veya idari ayrıcalık" anlamında.

Benzer sözcükler: gedmek, gedikli