gecekondu |
|
|
gecik|mek |
<< ETü kéçil- gecikmek < ETü kéç- ağır hareket etmek +Ik- |
|
geç |
<< ETü kéç geç (vakit), günün son bölümü, akşam |
|
geç|mek |
<< ETü keç- aşmak, öte gitmek, zaman geçmek |
|
geçerli |
< TTü geçer cari |
|
geçim |
TTü: [ Meninski, Thesaurus, 1680] < TTü geç-/geçin- +Im → geç- Not: Sözcüğün güncel anlamı gaçin- fiilinden türetilmiştir; bu anlamda 20. yy'dan önce yazılı kaydına rastlanmaz. • Tz sf. II.114 "zırh" anlamını ETü keyim "giyim" ile irtibatlandırır. Benzer sözcükler: geçimli, geçimsiz 10.08.2017 |
|
geçin|mek |
< TTü geç- +In- |
|
geçit |
<< OTü keçüt ırmak ve dağ geçişi < ETü keç- geçmek +Ut |
|
geda |
~ Fa gadā گدا yoksul, dilenci |
|
gedik |
<< OTü gedük kazılmış veya oyulmuş şey << ETü kert-/ket- oymak, çentmek +Uk |
|
geğir|mek |
<< ETü kekir- geğirmek, geniz sesi çıkarmak < ETü *kegiz/*keŋiz geniz |
|