emanet |
~ Ar amāna(t) أمانة [#Amn faˁāla(t) msd.] 1. güvenme, inanma, 2. güvene dayalı olarak verilen şey veya görev < Ar amana أمن güvendi, inandı ≈ İbr amānah אמָנָה güvenme, inanma |
|
emansipe |
~ Fr émanciper azat etmek veya edilmek, özgürleşmek ~ Lat emancipare [den.] (mülk) elden çıkarmak, (köle) azat etmek < Lat e(x)+ manceps, mancip- mal sahibi (§ Lat manus el + Lat capsa alan, alıcı ) |
|
emare |
~ Ar amāra(t) أمارة [#Amr faˁāla(t) mr.] söz, belirli anlamı olan şey, belirti < Ar amara أمر söyledi, buyurdu |
|
emaye |
~ Fr émaillé [pp.] sırlı, sırlanmış < Fr émailler [den.] sırlamak +é < Fr émail sır << EFr esmail < Ger *smeltan metal eritmek << HAvr *(s)mel- eritmek, metal eritmek |
|
embesil |
~ Fr imbécile zekâ özürlü ~ Lat imbecillus sakat, topal |
|
emboli | ||
embriyon |
~ Fr embryon cenin ~ EYun émbryon έμβρυον yavru, hamile olunan şey < EYun en+ brýō βρύω şişmek, kabarmak, gebe olmak |
|
emcek |
< TTü em- +çAk |
|
emek |
<< ETü emgek zorluk, zahmet, eziyet < ETü emge- zorluk çekmek, göğüslemek +Uk < ETü emig göğüs +(g)A- < ETü em- +I(g) |
|
emekle|mek |
<< ETü emgekle- zahmet çekmek, çabalamak < ETü emgek +lA- |
|
emekli |
< TTü emek +lI(g) |
|