cülus |
~ Ar culūs جلوس [#cls fuˁūl msd.] oturma, özellikle tahta oturma < Ar calasa جلس oturdu |
|
cümbür cemaat |
<< TTü cumhūr cemāˁat |
|
cümbüş |
~ Fa cunbiş جنبش devinme, kıpırdama << OFa cumbişn a.a. < Fa cunbīdan جنبيدن kıpırdamak, hareket etmek +iş |
|
cümle |
~ Ar cumla(t) جملة [#cml fuˁla(t) mr.] 1. bütünlük, tamlık (isim), 2. bütün, tüm (sıfat), 3. gramerde önerme ≈ Ar camula جَمُلَ tam ve eksiksiz idi |
|
cündi |
~ Ar cundī ordu mensubu, asker, savaşçı < Ar cund ordu ~ Fa/OFa gund 1. topluluk, güruh, 2. ordu |
|
cünha |
[ Ahmed Vefik Paşa, Lehce-ı Osmani, 1876] ~ Ar cunḥa(t)/cinḥa(t) جُِنْحَة küçük suç, kabahat < Ar cunāḥ جناح a.a. ~ Fa gunāh suç → günah 11.08.2015 |
|
cünüp |
~ Ar cunub جنب [#cnb fuˁul sf.] yaban, yabancı, murdar, abdestsiz < Ar canaba جنب yüzünü (yana veya öteye) çevirdi |
|
cüret |
~ Ar curˀa(t) جُرءة [#crA fuˁla(t) msd.] cesaret < Ar caruˀa جَرُؤَ cesaret etti, risk aldı |
|
cürmümeşhut |
~ Ar curmi maşhūd جرم المشهود görgü tanığı olan suç § Ar curm جرم suç + Ar maşhūd مشهود [#şhd mafˁūl mef.] şahit olunan |
|
cüruf |
~ Ar curūf جُرُوف [#crf fuˁūl msd.] akıntıyla sürüklenen şeyler, alüvyon, maden posası < Ar carafa جَرَفَ (su) sürükledi, (sel) alıp götürdü |
|
cürüm |
~ Ar curm جُرْم [#crm fuˁl msd.] bedensel ceza, işkence; suç < Ar carama جَرَمَ 1. kemik kırdı, kıydı, (koyun) kırktı, 2. suç işledi (≈ Aram garəmā גַרְמָא kemik ) |
|