belir|mek

• Kompakt görünüm
• İzahlı görünüm

ETü: [ Uygurca İyi ve Kötü Prens Öyküsü, <1000]
oğlum sabı edgü yavlak belgürginçe [oğlumun haberi iyi kötü belli oluncaya dek] ETü: [ Kaşgarî, Divan-i Lugati't-Türk, 1073]
ış belgürdi [konu açığa çıktı], küz keligi yāzın belgürer [güzün gelişi yazdan bellidir] TTü: belirsiz [ Yadigâr-ı İbni Şerif, <1421?]
tā kim yeri belürsiz ola KTü: [ anon., Kitâb Fi'l-Fıkh Bi'l-Lisâni't-Türkî, <1421]
belgürüdmek [belirtmek] TTü: [ Meninski, Thesaurus, 1680]
belürmek, belürtmek YTü: belirli [ Cumhuriyet - gazete, 1934]
Doktor belirli belirsiz bir tereddütten sonra anahtarı uzattı.

<< ETü belgür- meydana çıkmak, belli olmak < ETü *bel- ? +(g)Ur- ≈? ETü bil-

→ bil-

Not: ETü belgü "işaret, alamet" ve belgür- "belirmek" biçimleri yapıca bir *bel- fiiline işaret ederlerse de bu fiil hiçbir kaynakta kaydedilmemiştir. • Bil- fiiliyle anlam bağı için karş. Ar ˁalam "belirti, sancak", ˁalāma(t) "belirti", ˁilm "iz ve işaretlerden anlama, bilme".

Benzer sözcükler: belirgin, belirli, belirsiz, belirtmek, belirtme sıfatı

Bu maddeye gönderenler: belge (belle-, belli), belirle-, belirti, belit