baz

• Kompakt görünüm
• İzahlı görünüm

[ TDK, Türkçe Sözlük, 1. Baskı, 1945]
baz: Bir asitle birleşince tuz meydana getiren madde.

~ Fr/İng base 1. ayak basılan yer, kaide, zemin, üs, 2. kimyada bir asitle birleşince tuz oluşturan madde << Lat basis basamak, kaide ~ EYun básis βάσις za.a. < EYun baínō, bat- βαίνω, βατ- zyürümek, adım atmak +sis << HAvr *gʷémti- geliş < HAvr *gʷem- gelmek, gitmek

Not: İngilizce kullanımda base "üs, bir şeyin en alt tabakası" ve basis "temel, zemin" ayrışır. Türkçe sözcük her iki anlamı karşılar. • Aynı HAvr kökten EYun +batēs "yürüyen, adım atan", Lat venire "gelmek".

Benzer sözcükler: baz istasyonu, bazal, bazik

Bu maddeye gönderenler: akrobat, avantür (envanter, konvansiyon, parvenü, prevantif, suvenir, sübvansiyon), baza, beyzbol, database, diyabet, katavasya, su basmanı