başat
| basübadelmevt |
~ Ar baˁṯu baˁda'l-mawt بعث بعد الموت ölümden sonra diriliş § Ar baˁṯ بعث kalkma, dirilme + Ar baˁad بعد sonra + Ar al-mawt الموت ölüm |
|
| baş |
<< ETü baş kafa, (mec.) lider, reis |
|
| başak |
<< ETü başak başçık, mızrak ve ok başı < ETü baş +Ak |
|
| başar|mak |
<< OTü başġar- 1. bitirmek, sona getirmek, 2. başa çıkmak < ETü baş +(g)Ar- |
|
| başarı |
< TTü başar- +I(g) |
|
| başat |
YTü: [ Cumhuriyet - gazete, 1935] → baş Not: Anadolu ağızlarında "sürü önderi olan koç" ve "haşarı, yaramaz" anlamında kullanılan sözcük Dil Devrimi döneminde yeni anlamla yazı diline aktarılmıştır. 24.03.2019 |
|
| başbuğ |
§ TTü baş + TTü buğ reis, emir, asker başı ≈? ETü/TTü beg a.a. |
|
| başka |
<< OTü başka/başġa başa (dativ), kendi başına, ayrı < ETü baş +kA |
|
| başkan |
~ ETü başġan reis, lider < ETü baş +(g)An |
|
| başkent |
|
|
| başla|mak |
<< ETü başla- baş olmak, başta olmak < ETü baş +lA- |
|