| bağ1 |
<< ETü baġ 1. bağlama eylemi, bağ, düğüm, 2. bağlı şey, bohça, ittifak < ETü ba- bağlamak +I(g) |
|
| bağ2 |
~ Fa bāġ باغ bahçe, sebze ve meyve yetiştirilen yer << OFa bāġ 1. kısmet, pay, kişiye tahsis edilen mülk, 2. bahçe |
|
| bağa |
<< ETü baka kurbağa |
|
| bağdadi |
< öz Bāğdād Irak'ta bir kent < OFa bāġ dād tanrı verdi veya tanrının verdiği +ī |
|
| bağdaş |
<< ETü baġdaş bacaklarını kavuşturma < ETü baġda- sarmalamak, çelme vurmak +Iş < ETü baġ sarma +dA- |
|
| bağdaş|mak |
TTü: [ Ahmed Vefik Paşa, Lehce-ı Osmani, 1876] < ETü baġda- sarılmak, sarmalamak +Iş- → bağdaş Benzer sözcükler: bağdaşık, bağdaştırmak 30.09.2017 |
|
| bağıl |
< TTü bağ +Il |
|
| bağımsız |
< YTü bağım < TTü bağ- bağlamak +Im |
|
| bağıntı |
< YTü bağın- bağlanmak +(In)tI |
|
| bağır |
<< ETü baġır 1. karın, gövdenin iç boşluğu, 2. ak veya kara ciğer |
|
| bağır|mak |
<< ETü-O bakır- bağırmak << ETü *barkır- < onom bar bağırma sesi +kIr- |
|
Yeradları sözlüğü
Kişi adları sözlüğü