aymaz |
< TTü ay- uyanmak, ayılmak (halk ağzı) +mAz |
|
ayn |
~ Ar ˁayn عين [#ˁyn faˁl ] 1. göz, 2. göze, pınar, 3. seçkin kimse, zat, 4. bir şeyin ta kendisi, muayyen ve mahsus olan şey, 5. İslam hukukunda maddi değeri olan nesne, mal, 6. Arap alfabesinde bir harf ≈ Aram ˁayin עין göz, Arami ve İbrani alfabesinde bir harf ≈ Akad īnu göz |
|
ayna |
~ Fa āyīna آيينه ayna << OFa *ādēnag göstergeç (≈ Ave avi-dayana- göstermek < Ave avi+ dāi-, dī- görmek ) |
|
aynasız |
< TTü ayna +sIz |
|
aynı |
~ Ar ˁaynan عيناً [#ˁyn zrf.] gözle göründüğü gibi, bizatihi < Ar ˁayn عين 1. göz, 2. görünen şey, bir şeyin ta kendisi +an |
|
aynî |
[ Meninski, Thesaurus, 1680] ~ Ar ˁaynī عينى [#ˁyn nsb.] aynen, nesne veya mal olarak < Ar ˁayn bir şeyin ta kendisi, reel nesne, hukukta mal → ayn Not: aynı sözcüğünün özel anlam kazanmış varyantıdır. "Nakden değil mal cinsinden yapılan ödeme" anlamı 20. yy öne geçmiştir. Telaffuz ayrışması da muhtemelen aynı dönemin eseridir. Benzer sözcükler: ayniyat 15.11.2019 |
|
ayol |
<< TTü ay oğul/hay oğul |
|
ayraç |
< TTü ayır- +(g)Aç |
|
ayran |
<< ETü-OK ayrān süt kökenli bir içecek <? ETü adır- ayırmak +(g)An |
|
ayrı |
<< ETü adruk ayrı, ayrılmış < ETü adır- ayırmak +Uk |
|
ayrıcalık |
< TTü ayrıca +lIk |
|