ataşe |
~ Fr attaché [pp.] bir elçiliğe bağlı olarak çalışan diplomat < Fr attacher iliştirmek +é |
|
atavizm |
~ Fr atavisme atalardan aktarılan karakter ve bünye özelliği < Lat atavus babanın dedesi, ata, ced +ism° < Lat avus büyük baba |
|
atebe |
~ Ar ˁataba(t) عتبة [#ˁtb faˁala(t) ] eşik, kapı, (mec.) makam |
|
ateizm |
~ Fr athéisme tanrı tanımazlık < Fr athée tanrı tanımaz +ism° ~ EYun átheos άθεος a.a. < EYun a(n)+ théos θέος tanrı |
|
aterina |
~ Yun atherína αθερίνα gümüş balığı, atherina hepsetus << EYun atherínē αθερίνη a.a. < EYun *átheros άθερος değersiz, süfli (Kaynak: Frisk sf. 1:27) |
|
ateş |
[ anon., Oğuzname, <1300] ~ Fa ātaş آتش ateş << OFa ātarş/ātaş a.a. ~ Ave ātarş gen. āthrō a.a. < Ave ātar- yakmak, tutuşturmak << HAvr *h₂eh₁ter- (*āter-) a.a. Not: Aynı HAvr kökten Lat ater, Arn vatra "ocak". • Avestani ātarş biçim Zerdüşt dinindeki özel anlamından ötürü Farsçada aynen benimsenmiştir. Sözcüğün asıl Farsça biçimi ādar ve āzar (a.a.) olup nişādur "ölümsüz ateş", āzargūn "ateş rengi", āzarbāycān “ateş tapınağı ülkesi” vb. sözcüklerde karşımıza çıkar. Benzer sözcükler: ateş böceği, ateşçi, ateşgede, ateşkes, ateşlemek, ateşlenmek, ateşli, ateşperest 14.09.2017 |
|
ateşin |
~ Fa ātaşīn آتشين ateşli < Fa ātaş ateş +īn |
|
atıf |
~ Ar ˁaṭf عطف [#ˁṭf faˁl msd.] 1. (bir yöne) eğilme, meyletme, yöneltme, tevcih etme, 2. gramerde bağlaç veya tamlama < Ar ˁaṭafa عطف eğdi, büktü, yöneltti |
|
atıfet |
~ Ar ˁāṭifa(t) عاطفة [#ˁṭf fāˁila(t) fa. fem.] eğim, eğilim, ilgi ve kayırma < Ar ˁaṭafa عطف eğildi, yöneldi, meyletti |
|
atıl |
~ Ar ˁāṭil عاطل [#ˁṭl fāˁil fa.] boş, işsiz, hareketsiz |
|
atılgan |
< TTü atıl- +(g)An |
|