atebe |
~ Ar ˁataba(t) عتبة [#ˁtb faˁala(t) ] eşik, kapı, (mec.) makam |
|
ateizm |
~ Fr athéisme tanrı tanımazlık < Fr athée tanrı tanımaz +ism° ~ EYun átheos άθεος a.a. < EYun a(n)+ théos θέος tanrı |
|
aterina |
~ Yun atherína αθερίνα gümüş balığı, atherina hepsetus << EYun atherínē αθερίνη a.a. < EYun *átheros άθερος değersiz, süfli (Kaynak: Frisk sf. 1:27) |
|
ateş |
~ Fa ātaş آتش ateş << OFa ātarş/ātaş a.a. ~ Ave ātarş gen. āthrō a.a. < Ave ātar- yakmak, tutuşturmak << HAvr *h₂eh₁ter- (*āter-) a.a. |
|
ateşin |
~ Fa ātaşīn آتشين ateşli < Fa ātaş ateş +īn |
|
atıf |
"yana döndürme" [ İrşadü'l-Mülûk ve's-Selâtîn, 1387] ~ Ar ˁaṭf عطف [#ˁṭf faˁl msd.] 1. (bir yöne) eğilme, meyletme, yöneltme, tevcih etme, 2. gramerde bağlaç veya tamlama < Ar ˁaṭafa عطف eğdi, büktü, yöneltti Not: "İsnat etme, bir şeyi bir şeye yorma" anlamı 19. yy'da ağır basar. "Akademik referans" anlamı 1980'lerde belirir. Benzer sözcükler: atfen, atfetmek 27.08.2017 |
|
atıfet |
~ Ar ˁāṭifa(t) عاطفة [#ˁṭf fāˁila(t) fa. fem.] eğim, eğilim, ilgi ve kayırma < Ar ˁaṭafa عطف eğildi, yöneldi, meyletti |
|
atıl |
~ Ar ˁāṭil عاطل [#ˁṭl fāˁil fa.] boş, işsiz, hareketsiz |
|
atılgan |
< TTü atıl- +(g)An |
|
atıştır|mak |
< TTü at- +IştIr- |
|
ati |
~ Ar āti آتٍ [#Aty fāˁil fa.] gelen, sonra gelen, gelecek < Ar atā أتا geldi |
|