asabiye

• Kompakt görünüm
• İzahlı görünüm

§ Ar ˁarḍ sunma, arzetme + Ar ḥāl durum

<< ETü as- bir yere takarak sarkıtmak, asmak

~ Fr as iskambilde birli, bir işte başta gelen kimse << Lat as en küçük bakır para birimi

<< ETü as bir tür küçük memeli, kakım, ermin

~ Ar ˁaṣā عصا z [#ˁṣw faˁal ] değnek, baston ~ Aram ˁeṣ, ˁeṣā עֵצָא z [#ˁṣ] ağaç ≈ İbr ˁeṣah עֵצָה za.a.

~ Ar ˁaṣabiyya(t) [#ˁṣb] aşiret dayanışması, hamiyet, fanatizm < Ar ˁaṣaba(t) [faˁala(t) ] aralarında kan bağı bulunan akraba topluluğu +īya(t)2 < Ar ˁaṣaba عَصَبَ zbağlandı, sarmaş dolaş oldu, (urgan) ördü

~ Ar āṣaf آصف z [#Aṣf] vezirlere verilen bir sıfat ~ öz āsaph b. Berekiya אָסַף zTevrat'a göre Hz. Süleyman'ın bilge veziri < İbr āsaph אָסַף ztoplayıp bir araya getirme, özellikle ürün toplama, hasat

~ Fa āsāl آسال zesas, temel (Kaynak: BK sf. 24, Steingass 47.)

<? TTü as- +AlAk

~ Ar aṣāla(t) أصالة z [#Aṣl faˁāla(t) msd.] köklü olma, soylu olma < Ar aṣila أصل zköklendi, soylu idi