âmin1 |
~ Ar āmīn آمين dua sözü ~ İbr/Aram āmēn אָמֵן «öyledir» (dua sözü) ≈ İbr/Aram ˀāmen אָמֵן emin ve sadık olma |
|
amin2 |
~ Fr amine kimyada bir bileşik < Lat ammonia +in° |
|
amip |
~ Fr amibe tek hücreli bir canlı ~ EYun amoibḗ αμοιβή değişken < EYun ameíbō αμείβω değişmek << HAvr *h₂mei̯gʷ- (*amei̯gʷ-) hal değiştirmek < HAvr *mei̯-¹ geçmek, devinmek, değişmek |
|
amir |
~ Ar āmir آمر [#Amr fāˁil fa.] emreden < Ar amara emretti |
|
amira |
~ Erm amira ամիրա(յ) Osmanlı devletinde Ermeni cemaat yöneticilerinin unvanı ~ Ar/TTü amīr أمير bey, emir |
|
amiral |
"deniz komutanı" [ Terakki - gazete, 1869] ~ Fr amiral Arap komutanı, Haçlı komutanı [11. yy], deniz komutanı [13. yy] << OLat amiralius a.a. ~ Ar amīr al- أميرعالى ... komutanı → emir2 Not: DuCL sf. 1:225-226 geç Ortaçağ Latincesinde admiralius, admirallus, almiragius, amiraldus, amirarius, amiratus, amiraeus, ammiratus vb. dahil olmak üzere yirmiyi aşkın yazımla 60 dolayında metin örneği verir. En erken örnek 1098 yılına aittir. Başlangıçta "her türlü komutan" ve özellikle "Haçlı seferleri komutanı" anlamına gelen sözcük, 13. yy başlarından itibaren "deniz komutanı" anlamını kazanır. • Türk donanmasında amiral rütbesi 26/11/1934 tarihli kanunla resmen tesis edilmiştir. Benzer sözcükler: amiral gemisi, koramiral, oramiral, tuğamiral, tümamiral 12.03.2018 |
|
amiyane |
< Ar ˁāmmī عامّى [nsb.] avama ait, genel, bayağı +āne < Ar ˁāmma(t) [#ˁmm] amme, kamu, herkes +ī |
|
amme |
~ Ar ˁāmma(t) عامّة [#ˁmm fāˁila(t) fa. fem.] kamu, halk, özellikle sıradan halk, avam ≈ Ar ˁamma عمّ herkesi kapsadı, umumi idi |
|
amnezi |
~ Fr amnésie hafıza kaybı ~ EYun amnḗsis αμνήσις unutma < EYun a(n)+ mnḗsis μνήσις hafıza, anımsama < EYun mnáomai μνάομαι anımsamak, hatırlamak +sis << HAvr *mn-eh₂- (*mn-ē-) < HAvr *men-¹ düşünmek |
|
amnios |
~ Fr amnios döl yatağı, embriyon kesesi < EYun amníon ἀµνίον [küç.] 1. kuzucuk, 2. döl kesesi < EYun amnós ἀµνός kuzu +ion |
|
amniyosentez |
~ İng amniocentesis döl torbasını delerek yapılan cerrahi işlem § EYun ámnion άμνιον döl torbası + EYun kéntesis κέντεσις delme (< EYun kénteō delmek, saplamak +sis ) |
|