| önle|mek |
< TTü ön +lA- |
|
| önsöz |
|
|
| öp|mek |
<< ETü öp- öpmek, yudumlamak |
|
| ör|mek |
<< ETü ör- 1. kalkmak, yükselmek [geçişsiz fiil], 2. urgan veya saç örmek [geçişli fiil] |
|
| ördek |
<< ETü ördek ördek |
|
| öreke |
[ anon., Ferec ba'd eş-şidde, <1451] ~? Yun róka ρόκα yün eğirmekte kullanılan ucu çatallı oval tahta, öreke ~? İt rocca a.a. ~ Ger Not: Yunanca sözcük EYun ηλακάτα karşılığı olarak en erken İskenderiyeli Kyrillos Leksikonunda (16. yy?) kaydedilmiştir. DuCG sf. 2:1305. • Karş. Nor rokkr, EAlm rocco > Alm Rocken (a.a.). • TTü örmek fiiliyle birleştirilmesi gerek anlam gerek yapı bakımından imkânsızdır. Bu maddeye gönderenler: roket 07.01.2018 |
|
| ören |
<< ETü-O ören harabe, virane ~ OFa avērān/awērān a.a. |
|
| örf |
~ Ar ˁurf عرف [#ˁrf fuˁl msd.] 1. adap, erkân, pratik bilgi, misal ve tecrübe ile öğrenilen şeyler, 2. yükselti, tümsek, 3. yele < Ar ˁarafa عَرَفَ bildi, öğrendi, anladı |
|
| örgensel |
< YTü örgen uzuv, organ +sAl <? TTü ör- +(g)An |
|
| örgüt |
< TTü ör- +Ut |
|
| örneğin |
< TTü örnek +(I)n |
|
Yeradları sözlüğü
Kişi adları sözlüğü