ozan |
<< OTü ozan/uzan şair ≈ OFa kusan a.a. |
|
ozon |
~ Fr ozone oksijenden elde eilen kötü kokulu gaz ~ Alm Ozon a.a. ☼ (İlk kullanım: 1840 Chr. Fr. Schönbein, Alm. kimyacı.) ~ EYun ozón οζόν pis kokan < EYun ózō όζω pis kokmak |
|
ö+ |
~ EYun eû εῦ iyi, hayırlı << HAvr *h₁su- (*esu-) iyi |
|
öbek |
<< TTü höbek/höbelek yığın, küme |
|
öbür |
<< TTü ol bir diğer |
|
öcü | ||
öç |
<< ETü ȫç intikam, ödeşme << ETü *ötüş < ETü öt- öte geçme, hak geçme, ses etme +Iş |
|
öd1 |
<< ETü ȫt 1. söz, öğüt, 2. safra |
|
öd2 |
~ Ar al-ūd الود parfümeride kullanılan bir ağaç, aquilaria ≈ Aram ahalōth אהלות [çoğ.] < Aram ahalā אַהַלָא a.a. ~ Sans agaru अगरु a.a. |
|
öde|mek |
<< ETü öte- (borç, görev, dua) icra etmek, ifa etmek, infaz etmek ≈ ETü öt- geçmek |
|
ödem |
~ Fr oedème acılı iltihap ~ EYun oîdema οῖδεμα şişme, şişik < EYun oidéō οιδέω şişmek +ma(t) << HAvr *h₂ei̯d- (*ai̯d-) a.a. |
|