| çekince |
< TTü çekin- +çA |
|
| çekingen |
< TTü çekin- +(g)An |
|
| çekirdek |
<< ETü çekirtük fıstık veya fındık < ETü ç(a)kır/ç(a)kırt kırma ve çatlama sesi +Uk / ETü ç(a)tır/ç(a)tırt a.a. |
|
| çekirge |
<< ETü çekürge/çekürtge çekirge veya cırcır böceği < ETü çakır/*çekürt şakırdama sesi +gA < onom |
|
| çekmece |
< TTü çek- +mAcA |
|
| çektiri |
TTü: [ anon., Hamzanâme, y. 1400] << TTü çekdürü/çekdürür kürekle yürütülen gemi < TTü çek- → çek- 07.09.2017 |
|
| çekül |
~ Ar şāḳul شاقل duvarcıların kullandığı ağırlık |
|
| çel|mek |
<< TTü çal- vurmak |
|
| çelebi |
< ETü çalab yüce kişi, efendi, rabb, rahip ~ Süry ṣəlab/ṣəlīb ܨܠܒ 1. haç, 2. (mec.) rabb, rahip |
|
| çelenk |
<< TTü çelek/çelenk büyük ve gösterişli kuş tüyü, telek |
|
| çelik |
<< OTü çelik 1. vurma, dövme, 2. dövülmüş demir ≈ OTü çalık dövme, dövülmüş < ETü çal- vurmak, dövmek +Uk |
|
Yeradları sözlüğü
Kişi adları sözlüğü