çakıl |
< TTü çak- şakırtıyla vurmak +Il |
|
çakır |
<< ETü çakır/çakrı 1. alaca renk, alaca mavi, 2. doğana benzer yırtıcı kuş < ETü çak- harelemek |
|
çakırkeyif |
§ TTü çakır şarap (<< ETü çaġır a.a. ) + TTü keyif |
|
çakma |
< TTü çak- +mA |
|
çakmak |
<< ETü çakmak çakmak taşı < ETü çak- +(A)mAk |
|
çakoz |
çakozlamak "anlamak, sırrı çözmek (argo)" [ Milliyet - gazete, 1960] < TTü çak- anlamak (argo) → çak- Not: 20. yy başı İstanbul argosunda sıkça kullanılan Rumca kökenli +oz ekiyle. Benzer sözcükler: çakozlamak 03.10.2017 |
|
çakra |
~ Sans çakrá चक्र 1. tekerlek, çark, çömlekçi çarkı, 2. devre, döngü, 3. insan bedenindeki 6 mistik halkadan her biri << HAvr *kʷékʷlo-s tekerlek |
|
çakşır |
≈ Fa çaḳşūr/caχcīr bir tür şalvar, geniş pantolon |
|
çal |
<< ETü çal alaca, benekli |
|
çal|mak |
<< ETü çal- 1. (sesli olarak) vurmak, darp etmek, 2. ses etmek, 3. boya vurmak, alaca kılmak, harelemek |
|
çalak |
~ Fa çālāk چالاك canlı, atik, çevik ≈? OTü çalık kızgın |
|