çağlayan |
< ETü/TTü çağıla- ses etmek, şakırdamak, bağırmak +(g)An < ETü çağ/çaw ses, avaz +lA- < onom |
|
çağrışım |
< TTü çağrış- +Im |
|
çak |
: onom darbe sesi, kırılma sesi |
|
çak|mak |
<< ETü çak- (sesli olarak) vurmak, darp etmek, kesmek |
|
çakal |
~ Fa/OFa şaġāl شغال köpekgillerden yırtıcı bir hayvan ≈ Sans śr̥gāla/sr̥kāla शृगाल a.a. |
|
çaker | ||
çakı |
≈ Fa çāḳū چاقو her türlü bıçak <? ETü çak- vurmak |
|
çakıl |
< TTü çak- şakırtıyla vurmak +Il |
|
çakır |
<< ETü çakır/çakrı 1. alaca renk, alaca mavi, 2. doğana benzer yırtıcı kuş < ETü çak- harelemek |
|
çakırkeyif |
§ TTü çakır şarap (<< ETü çaġır a.a. ) + TTü keyif |
|
çakma |
< TTü çak- +mA |
|