çağdaş |
< TTü çağ +dAş |
|
çağır|mak |
< ETü/TTü çağ/çaw ses, nida, avaz +kIr- |
|
çağla |
≈ Fa çaġala چغله taze veya turfanda (mahsul) ~ Moğ çagala vakit, mevsim |
|
çağla|mak |
<< ETü çaġıla-/çoġla- (akarsu) sesli akmak < ETü çağ/çaw/çoğı ses +lA- < onom |
|
çağlayan |
< ETü/TTü çağıla- ses etmek, şakırdamak, bağırmak +(g)An < ETü çağ/çaw ses, avaz +lA- < onom |
|
çağrışım | ||
çak |
: onom darbe sesi, kırılma sesi |
|
çak|mak |
<< ETü çak- (sesli olarak) vurmak, darp etmek, kesmek |
|
çakal |
~ Fa/OFa şaġāl شغال köpekgillerden yırtıcı bir hayvan ≈ Sans śr̥gāla/sr̥kāla शृगाल a.a. |
|
çaker |
~ Fa çākar چاكر kul, bende, hizmetkâr |
|
çakı |
≈ Fa çāḳū چاقو her türlü bıçak <? ETü çak- vurmak |
|