çağla|mak
| çağ |
(≈ Moğ çaġ/çaġala vakit, mevsim ) << ETü çak tam, tastamam (zarf) < onom çak darbe sesi |
|
| çağanoz |
~ Yun tsiganós τσιγανός 1. çingene, 2. bir tür yengeç, çingene yengeci |
|
| çağdaş |
< TTü çağ +dAş |
|
| çağır|mak |
< ETü/TTü çağ/çaw ses, nida, avaz +kIr- |
|
| çağla |
≈ Fa çaġala چغله taze veya turfanda (mahsul) ≈ Moğ çaġala vakit, mevsim < OTü/Moğ çaġ vakit |
|
| çağla|mak |
ETü: [ Kaşgarî, Divan-i Lugati't-Türk, 1073] << ETü çaġıla-/çoġla- (akarsu) sesli akmak < ETü (onom) çağ/çaw/çoğı ses +lA- → çağır- Benzer sözcükler: çağıldamak, çağıltı, çağlak, çağlayık, çakıldak 24.08.2017 |
|
| çağlayan |
< ETü/TTü çağıla- ses etmek, şakırdamak, bağırmak +(g)An < ETü (onom) çağ/çaw ses, avaz +lA- |
|
| çağrışım |
< TTü çağrış- +Im |
|
| çak |
: onom darbe sesi, kırılma sesi |
|
| çak|mak |
<< ETü çak- (sesli olarak) vurmak, darp etmek, kesmek |
|
| çakal |
~ Fa/OFa şaġāl شغال köpekgillerden yırtıcı bir hayvan ≈ Sans śr̥gāla/sr̥kāla शृगाल a.a. |
|